Wpisy autora

Wierzba, brzoza i dąb cz. 10

Z porównania zaś gałęzi różnego wieku na wiosnę, w lecie i w jesieni pokazuje się, że drewno zeszłoroczne nie rozrasta się, tylko że na wiosnę zaczyna narastać drewno od zewnątrz, pod korą, że tworzy się tu na zewnątrz dawnego nowy pierścień drewna, zrazu miękkiego i wątłego, później twardszego i to trochę więcej od zewnątrz, niż […]

Wierzba, brzoza i dąb cz. 9

U wszystkich drzew gałązki wyrosłe z pączków zeszłorocznych, czyli latorośle, podobnie jak u wiśni, jak się raz wydłużą, już zawsze pozostają tak samo długie, ale w ciągu tego samego roku, w którym wyrosły, grubieją. Na przecięciu poprzecznym latorośli widać w samym środku wyraźnie zarysowane koło: rdzeń. Rdzeń ten otoczony jest wyraźnie pierścieniem drewna, na zewnątrz […]

Wierzba, brzoza i dąb cz. 8

Kora dębu zawiera dużo, bo do 15% garbniku i dlatego odzierają ją na dębnik, używany do garbowania skór. Ścisłego drewna używa się szczególniej często na podkłady i do podwodnych budowli, bo w wodzie nic się nie psuje, owszem twardnieje, żołędzie dają dobrą parę dla trzody chlewnej. W dębie korkowym, tworzącym rozległe dąbrowy w Hiszpanii i […]

Wierzba, brzoza i dąb cz. 7

Dąb. Wspaniałe to drzewo przeszło tysiąc lat wieku dochodzić mogące, bywa do 40 m. wysokie, ma pień gruby, szarą, popękaną korą okryty, rozchodzący się w szerokie, tęgie, rozłożyste konary, które przechodzą w pokrzywione, krępe gałęzie. Pierwszy korzeń dębu schodzi prosto do ziemi bardzo głęboko i rośnie ciągle, stąd stoi silnie w ziemi, a ponieważ ma […]

Wierzba, brzoza i dąb cz. 6

Kotki słupkowe są cienkie i niepozorne, w kątach łusek stoją po trzy nagie kwiaty słupkowe; każdy słupek składa się z zalążni i dwu długich czerwonych znamion. W zalążni są dwa zalążki, ale tylko jeden się rozwija, tak że w owocu jest tylko jedno nasienie. Owocem jest niełupka rozpłaszczona z dwu boków w płaskie błonkowate skrzydełka. […]

Wierzba, brzoza i dąb cz. 5

Liście brzozy są rombowo trójkątne, dwa razy pilkowane, wraz z długimi ogonkami jasno zielone. Brzoza jest jednopienna. W jesieni na końcach niektórych gałązek widać wiszące kotki, na innych pączki łuskami otulone. Z wiosną kotki te, w jesieni już powstałe, rozwijają się i widać, że to są kotki pręcikowe, z pączków zaś stojących z boku tych […]

Wierzba, brzoza i dąb cz. 4

Najczęściej wysadzają u nas drogi topolą zwaną włoską bo chociaż pochodzi z Ameryki, sprowadził ją król Jan III do Wilanowa pod Warszawą z  Lombardii. Ponieważ zaś sprowadzono przypadkiem tylko drzewa o kwiatach pręcikowych, więc nie ma u nas tej topoli o kwiatach słupkowych i dlatego nigdy nie miewa na nasion i tylko za pomocą gałęzi […]

Wierzba, brzoza i dąb cz. 3

Do wysadzania dróg oprócz wierzby białej, używane bywają: złoto-wierzba, różniąca się od wierzby białej tylko woskowo żółtą korą, i wierzba kruch, drzewo. Podobne do białej; jej gałązki, nawet ręką pociągnięte, odłamują się z łatwością przy podstawie. Do pospolitych wierzb należy także iwa, z której na niedzielę kwietną, czyli werzbinę, biorą gałązki na ,,palmy” do kościoła. […]

Wierzba, brzoza i dąb cz. 2

Kwiaty tak pręcikowe jak słupkowe stoją w tak zwanych kotkach albo baziach, kwiatostanach podługowatych, o kwiatach gęsto skupionych i stojących w kątach łusek jajowatych, zewnątrz długim włosem okrytych. Kotki pręcikowe są krótsze i grubsze. W kącie każdej łuski stoją tu dwa pręciki o nitkach w nasadzie spojonych i maleńki gruczołek, z którego się sączy ciecz […]

Wierzba, brzoza i dąb cz. 1

Wierzba biała. Wiele jest gatunków wierzb, z tych wierzba biała jest największym drzewem. Jeżeli nie ma uciętego wierzchołka, czyli nie zostanie ogłowiona, to dochodzi 20 m. wysokości i więcej. Korzenie ma tęgie, drewniaste, głęboko w ziemi się rozchodzące. Pień prosty, szarą, mocno popękaną korą okryty, często wewnątrz ze szczętem spróchniały. Gałązki ma zielonawo szare, o […]