Muszec i kąkol cz. 1

Muszec, muchotrzew lub kurzyślep  jest najpospolitszym chwastem polnym i ogrodowym, rosnącym we wszystkich pięciu częściach świata; bywa on dziś powszechnie używany jako pokarm dla kanarków, zięb, szczygłów i innych ptasząt.

Jest to ziele roczne o korzeniu wrzecionowato włóknistym; pędy ma liczne, rozścielające się na wsze strony po ziemi, do której zapuszczają korzonki, a rozgałęziając się bogato, tworzą darń. Wierzchołki pędów podnoszą się w górę i wspinają nieraz po sąsiednich roślinach. Łodygi są nitkowato cienkie, obłe, na każdym międzywęźlu oznaczone jedną podłużną kosmatą smugą, po czym roślinę tę najłatwiej, nawet niekwitnącą, od wszystkich innych odróżnić można. Liście krzyżujące się, jajowate lub prawie sercowate, dolne długo, górne prawie bezogonkowe. Kwiaty stoją pojedynczo w kątach liści, czyli krótko: samotne, na szypułkach także jednoszeregowo włosistych. Kielich pięciolistkowy o działkach lancetowatych omszonych i biało błoniasto-obrzeżonych. Korona o pięciu płatkach równowązko dwudzielnych to jest, że każdy z nich jest wcięty prawie do samej nasady. Pręcików często 10, wtedy 5 jest krótszych nadległych działkom, a pięć długich płatkom; czasem bywa ich tylko 5 albo nawet mniej np. 3, albo 6, 8, 9. Ołówki są okrągławe i czerwonawe.