Muszec i kąkol cz. 2
Słupek z trzech owocolistków zrosły o zalążni oblej, dużej, o krótkiej szyjce przechodzącej w trzy wydatne podłużne znamiona. Z zalążni powstaje torebka pękająca na sześć łupin i otoczona trwałym kielichem. Nasiona czerwonawe i kolczaste; zarodek ich dwuliścienny, skrzywiony, otacza bielmo.
Kąkol jest chwastem w oziminach pospolitym, ma korzeń wrzecionowaty i włóknisty, pędy tylko w górze rozgałęziające się o gałązkach wznoszących się. Cała roślina pokryta długimi przylegającymi włosami tak gęsto, że jest szarawo biała i szorstka. Łodyga tęga, wysmukła, obła, liście okółkowe po 2 w okółku, równowązkie, w podstawie zrosłe między sobą. Kwiaty samotne na bardzo długich szypułkach. Kielich z 5 listków zrosły, jajowaty, twardy, dziesięciu wystającymi podłużnymi liniami opatrzony na rurce i zakończony pięciu szczupłymi spiczastymi jednonenvowymi od korony dłuższymi ząbkami. Płatków pięć, o długich paznokciach, ukrytych w rurce kielicha, dalej rozpłaszczonych i przewrotnie jajowatych, fioletowo purpurowych. Pręcików dziesięć o nitkach białych, pylnikach szaro niebieskawych. Słupek o zalążni kulistawo jaj o watej, przechodzącej na szczycie w 5 długich nitkowatych znamion. Powstaje z niego torebka 5 ząbkami na szczycie pękająca. Nasiona są nerkowate, szorstkie, czarne.
Muszec, kąkol i pokrewne, tworzą rodzinę goździkowatych.